Tag: ბლოგი
ხევისბერი გოჩა – სევდიანი სიყვარული
"ხევისბერი გოჩა“ ელენე მაცხონაშვილის უთოჯინო სპექტაკლია. მანამდე მესხიშვილის თეატრში მისი „ცამეტი“ ვნახე - გალაკტიონის ცხოვრება და სიკვდილი. რამდენიმე [...]
ტაბიძის #19-ში დაბადებული ათინათი
ქუთაისში ყველამ იცის სახლი, სადაც მარიკა დაიბადა. გამორჩეული იყო იმ ძველ უბანშიც, „ბჟოლებშიც“, რომელსაც გალაკტიონის ქუჩა ბოჰემურად სერავს. თითქოს მისი [...]
“..ღმერთი ვარო..”
ალბათ, არცერთ სპექტაკლს არ მოუხდებოდა ხელის მტევნებზე დატეული მთავარი გმირის მინიატიურული თოჯინა ისე, როგორც „ცამეტს“, როგორც გალაკტიონს, როგორც გენიო [...]
ყველა ერთად – სცენაზე / ანტისნობური თეატრი
ამ პიესაზე ჯერ კიდევ მაშინ ვიცინე ძალიან ბევრი, როცა მისი თეატრალიზებული კითხვა მოვისმინე კონკურსის "ქართული დრამატურგია - ქართული თეატრის საფუძველი“ [...]
ფეხაკრეფით მოფარფატე “სულების მბრძანებელი”…
ხომ ამბობენ, რომ თეატრში სულები აგრძელებენ ცხოვრებას? ეს ფრაზა მესმოდა სულ.. და თუ მართლა ამას ვიჯერებთ, მაშინ ჩემი ბლოგის პერსონაჟი, სწორედ ამ ბუმბე [...]
ვარსკვლავების გარემოცვაში
წარმომიდგენია როგორი იყო 19 წლის, როცა პირველად მესხიშვილის თეატრში შემოაბიჯა: სქელი შავი თმით, მწყობრი აღნაგობის, ლამაზი მრგვალი სახის კონტურით და მხ [...]
სიკვდილი სამუდამო სიყვარულისთვის
რამდენიმე დღეა, სულ მის პოსტებს ვკითხულობ. წლების მანძილზე, მისი განცდების საჯარო ნაწილებს, მისი ცხოვრების საჯარო ნამცეცებს. ის, რაც სხვებს უნდა სცოდნ [...]
სამოქალაქო თეატრის გზაზე – სამოქალაქო მადლიერებით
დღევანდელ ბლოგში არ იქნება იმის აღწერა, რა პერფორმანსი შევთავაზეთ მაყურებელს.
დღევანდელ ბლოგში რამდენიმე სიტყვას ვიტყვით ჩვენი „დაბადების“ მაყურებე [...]
WE STAND WITH ISRAEL! – ჩვენი სამოქალაქო თეატრი
ამ ფოტოზე ჩვენი „დასის“ რამდენიმე წევრი გვაკლია. გვიანი რეპეტიცია გვქონდა. მარიკა თბილისშია (ჩვენი ვარსკვლავი გოგო). დათუნა, ნესტანი და გიო, დაქანცულე [...]
ბრეხტი ქუთაისში
პრემიერა, რომელიც სამი თეატრის კოლაბორაციით ანონსდებოდა, რაც თავისთავად მასშტაბურ მოლოდინს აღვივებდა კედლებს აქეთ დარჩენილ საზოგადოებაში, ჩვენი დიდებუ [...]